توضیحات

شماره مجوز : ۴۵۲۳۶ – ۸۲ /۱۵۵

بچه که بودم برای دیدم کارتون و تلویزیون لحظه شماری می کردم. هیچ کدام از برنامه کودک های دو کانال را از دست نمی دادم. تمام کارهایم، مقصود همان کوچه رفتن ها و خاک بازی کردن ها و چرخ زدن هاست، با زمان پخش برنامه کودک تنظیم می شد. جذابیت دنیای کارتون آنقدر برایم زیاد بود که بارها در دل آرزو می کردم ای کاش اخبار تلویزیون هم کارتونی بود تا من اخبار را هم تماشا می کردم. فکر کنید تصویر کارتونی آقای حیاتی یا بابان چقدر بامزه می شود! آنهم با دوبله صدای مثلامرتضی احمدی. خلاصه ساعات برنامه ها را حفظ بودم و چیزی از دستم نمی رفت.چقدر غصه ام می شد و حرص می خوردم اگر بعدازظهر جمعه ای برق می رفت. جمعه روزی بود که نوید تماشای بیشتر تلویزیون و کارتون های جالب سریالی را می داد. کودکی و دیدن تلویزیون برای هم سن و سالان ما گره خورده با پسر شجاع و پدر پسر شجاعی که هیچ وقت نفهمیدیم اسمش چیست و پرین و دوقلوهای افسانه ای و میتی کومون، انگوری، مدرسه موش ها، خونه مادربزرگه، بلفی و لی لی بیت، بامزی، جزیره ناشناخته، خانواده دکتر ارنست، مارکوپولو ، بچه های کوه تاراک یا همون جکی و جیل ،و کارتون های دیگری که یادآور روزهای شیرین کودکی است.
دوقلوهای افسانه ای، فوتبالیست ها، ای کیوسان، زی زی گولو و… برنامه های روز جمعه ای بود. پرین هم از جمله کارتون های سریالی کمی تا قسمتی روی اعصاب بود. مثل نل، مثل هایدی، زنان کوچک، هاکل بریفین. این دختر تا به پدر بزرگش رسید خون به دل بچه ها کرد. یک معصوم دوست داشتنی همه چیز فهم دانای عقل کل مهربانی که همه را دوست داشت و به جای بدی به همه خوبی می کرد و آدم بدجنس ها را به زانو درمی آورد. بهتر از خودش، مادرش آنهم با لباس هندی که می پوشید و عکس می گرفت… به یادماندنی ترین صحنه با خانمان را یادتان هست؟!! آنجا که پرین برای بار اول پدربزرگش را دید. اشک می ریخت و می گفت: آقا ببخشید شما باید چشماتون رو عمل کنید. من می دونم که خوب می شید…با اینکه بچه بودم از این خود شیرینی پرین، دختری ناشناخته که در کارخانه پدربزرگش کار می کرد، چندان خوشم نیامد. یک جورهایی وقتی خودم را جایش گذاشتم خجالت کشیدم. اما دنیای آدم مهربان ها با بقیه فرق می کند چون خودشیرینی در مورد پرین کاملاجواب داد. مخصوصاً با شیرین کاری های بعدی و آن هوش سرشارش.
هاچ زنبور عسل هم بدجوری در خاطره همه ماندگار شد. به خاطر درد بی مادری که کشید و همذات پنداری که آدم ها با این جانور کردند. این زنبور مادر گم کرده هر قسمت به طریقی ما را نگران می کرد آنقدر که با گروه های بدجنس طرف می شد و مجبور می شد از دیگران و خودش دفاع کند. البته هاچ زنبورعسل- بعضی ها حاج زنبور عسل را بیشتر دوست دارند!!- کارتونی بود با کلی حشره و جانور که خوب هایشان خوش چشم و ابرو بودند و بدهایشان زشت؛ اصلایک کلاس حشره شناسی بود این انیمیشن ساده…

مدرسه موش ها هم که نیازی به تعریف ندارد. برنامه عروسکی که جزء موفق ترین کارهای کودک و البته خانم برومند بود. فکر نکنم کاری در موفقیت رکورد مدرسه موش ها شکسته باشد. کپل، نارنجی، سرمایی، گوش دراز، دم باریک و بقیه موش ها آنقدر جذاب بودند و هستند که تماشای آن بزرگ و کوچک سرش نمی شد. یک مشت بچه موش شیطان که کلی آقا معلم آقا معلم می کردند.
کارتون میتی کومون هنوز هم پخش می شود. هنوز هم وقتی کایکو دستمال قدرتش را می بندد، می تواند یک تنه درخت را از ریشه دربیاورد و تسوکه هم در آخرین لحظات نشان مامور مخصوص حاکم بزرگ را نشان می دهد و میتی کومون هم با عصایش روی علامت قرار می گیرد؛ این هوا!! گوریل بنفش عاشق انگور هم که نیاز به یادآوری ندارد. گوریل ۴۰ فوتی که عاشق انگور است و بعد از هر صحبتی که می کند دوبار انگوری را تکرار می کند. ما هم همیشه در شگفت بودیم که ماشین کوچک بیگلی چطور وزن گوریل را تحمل می کند و له نمی شود. یادش بخیر که خونه مادربزرگه هزارتا قصه داشت… شادی و غصه داشت… «کنار خونه ما همیشه سبزه زاره… دشتاش پر از بوی گل اینجا همه ش بهاره…» یادش بخیر گربه سبیل قیطانی همیشه خسته همیشه ناراحت شیطون دوست داشتنی؛ مخمل یادتان هست؟

حتماً شما هم کارتون های زیادی را به خاطر دارید که یادآور دوران خوش کودکی هایتان هست؛ از پورفسور بالتازار تا بچه های کوه آلپ، رامکال، خاله ریزه، حنا دختری در مزرعه و… تمام خاطرات خوش تماشای کارتون و لحظاتی که جای شخصیت ها زندگی کردید، خندیدید و گریستید؛ گذشت… حالامثلا بزرگ شده ایم هرچه کانال های تلویزیون را جابه جا می کنیم چیزی جز فوتبال زنده دستگیرمان نمی شود. یادش بخیر…

اما یکی از بهترین کارتون های دوران بچگی ما بچه های کوه تاراک بود. کارتونی که بیشتر آن را با نام جکی و جیل می شناسیم. بچه های کوه تاراک انیمیشنی نوستالژی در مورد عشق به حیوانات است. حیواناتی که قرار است روزی در حیات وحش زندگی کنند. اما عشق انسانها به آنها، آنها را به گونه ای دیگر بار می آورد.

کارتون بچه های کوه تاراک ( جکی و جیل) داستان زندگی دو بچه خرس به نام های جکی و جیل است که مادرشان طی حادثه ای دردناک کشته می شود و پسری سرخ پوست به نام «رن» آنها را پیدا می کند. «رن» از پدرش میخواهد که اجازه بدهد این بچه خرس ها را پیش خودشان بیاورند و بزرگ کنند و پدر، موافقت می کند. این موضوع زمینه اولیه داستان را شکل می دهد. اما در طول قسمتهای بعدی کارتون بچه های کوه تاراک شاهد اتفاقات تلخ و شیرینی هستیم که در طول بزرگ شدن بچه خرس ها برای آنها و «رن» و خانواده اش به وجود می آید. اتفاقاتی که خاطرات شیرین دوران کودکی را برای ما زنده می کند.

هم اکنون می توانید کارتون زیبای جکی و جیل ( بچه های کوه تاراک ) را با کیفیت بالا و بسته بندی شکیل از فروشگاه اینترنتی وکسل (وابسته به فروشگاه اینترنتی طنین) تهیه فرمایید.

[su_label type=”success”]تاکنون ۱,۲۴۳ بار مشاهده شده[/su_label]